Hugo Kant: Συνέντευξη με τις Ελένη Τσαμουρίδου & Δήμητρα Παπαδοπούλου
Οι παραγωγοί του Radio Nowhere Ελένη Τσαμουρίδου και Δήμητρα Παπαδοπούλου συνομίλησαν με το Γάλλο μουσικό και παραγωγό Hugo Kant, λίγες μέρες πριν την εμφάνισή του στο Upnloud Festival 2020. Μέσα στα όσα ενδιαφέροντα συζήτησαν περιλαμβάνονται μνήμες από τα πρώτα του βήματα στη μουσική, σχόλια για την MPC μουσική σκηνή (την electronica μουσική σκηνή που πήρε το όνομά της από τη χρήση του γνωστού controller της AKAI) και αναφορές στο τελευταίο του άλμπουμ με τίτλο Out of Time. Ακολουθεί η συνέντευξη στα ελληνικά και στα αγγλικά.
ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Καλησπέρα, Hugo, και σε ευχαριστούμε πολύ προκαταβολικά για αυτή τη συνέντευξη. Θα ήθελες αρχικά να μας πεις πόσα μουσικά όργανα παίζεις;
Καλησπέρα. Εγώ ευχαριστώ για την ευκαιρία. Παίζω πολλά μουσικά όργανα. Είναι λίγο περίπλοκο το να τα απαριθμήσω, γιατί σε κάποια είμαι καλός και σε άλλα καλύτερος, αλλά θα μπορούσα να πω ότι είναι περίπου οχτώ! Ανάμεσα σε αυτά περιλαμβάνεται η κιθάρα, το πιάνο και το φλάουτο.
Ποιο ήταν το πρώτο σου μουσικό όργανο και σε ποια ηλικία ξεκίνησες να παίζεις μουσική;
Ξεκίνησα με κλασικό πιάνο όταν ήμουν εφτά ετών και έπειτα έκανα και μαθήματα κλασικής κιθάρας για τέσσερα χρόνια. Μετά από αυτά, εντάχθηκα σε μια μπάντα με κάτι φίλους και πήγα και σε Jazz Piano σχολείο.
Ποια χρώματα σκέφτεσαι όταν παίζεις φλάουτο;
Δεν θα έλεγα ότι λειτουργώ χρωματικά, κυρίως επειδή δεν περνάνε τόσο συχνά τα χρώματα από το μυαλό μου! Αυτό που νιώθω εκείνη τη στιγμή έχει να κάνει με μια ενέργεια που ταιριάζει στην ενορχήστρωση και στη μελωδία που παίζω.
Πώς θα περιέγραφες τη σχέση σου με το μουσικό κοινό της Ελλάδας; Βλέπεις διαφορές στο κοινό ανάλογα με τις χώρες που επισκέπτεσαι κατά τη διάρκεια της περιοδείας σου;
Το κοινό της Ελλάδας είναι καταπληκτικό! Κάθε φορά που έρχομαι νιώθω πολύ ευπρόσδεκτος. Αισθάνομαι ότι τραβάω την προσοχή και αυτό είναι όμορφο. Τόσο οι ιδιοκτήτες των μουσικών σκηνών που εμφανίζομαι, όσο και το κοινό που θα τις επισκεφθεί ενδιαφέρονται για τη μουσική ως τέχνη και αυτό είναι φανερό. Φυσικά, υπάρχουν διαφορές από χώρα σε χώρα αλλά έχει συμβεί να έχω κοινές εμπειρίες. Όλα εξαρτώνται από τη φύση της εκδήλωσης και του χώρου, αλλά και τη διάθεση του κοινού. Τα περισσότερα events στα οποία συμμετέχω οργανώνονται από παθιασμένους ανθρώπους, οπότε αυτό βοηθάει αρκετά στο να περάσουμε καλά!
Πες μας τις σκέψεις σου για την MPC μουσική σκηνή παγκοσμίως σήμερα.
Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη άποψη για την MPC σκηνή. Θεωρώ τα MPC ένα μουσικό όργανο αντίστοιχο των midi keyboards (δηλαδή αυτό που χρησιμοποιώ) ή των drum pads για τους drummers. Όλα προκύπτουν από τη στιγμή που συνθέτεις μουσική στο studio και στις ζωντανές σου εμφανίσεις. Έχει να κάνει κυρίως με το πώς δεσμεύεσαι με το κοινό σου, ανεξαρτήτως του ποια μουσικά όργανα χρησιμοποιείς. Πολλοί νέοι καλλιτέχνες έχουν προέλθει από τη μουσική σκηνή MPC χρησιμοποιώντας τα συγκεκριμένα controller ως κύριο μέσο σύνθεσης. Προσωπικά θα έλεγα ότι τα βλέπω σαν «sampler with pads». Οι πρώτες μου δουλειές με τη χρήση sampler έγιναν στη δεκαετία του ’90, τότε που χρησιμοποιούσα το Yamaha A3000. Ήδη από τότε έφτιαχνα ψυχεδελικά σόλο και overdrive ήχους με τα πλήκτρα μου!
Περίγραψε με 3 λέξεις το τελευταίο σου album “Out Of Time”.
Δύσκολη ερώτηση… Θα έλεγα… “Out Of Time”! Αλλά στα σοβαρά θα έλεγα «Ονειρικό, Ταξιδιάρικο και Συνδυαστικό».
Ποια εποχή του χρόνο σε εμπνέει πιο πολύ;
Όταν δουλεύω μου αρέσουν πιο πολύ η άνοιξη και το φθινόπωρο. Πρόκειται για τις εποχές που μπορείς να αφήσεις ανοιχτά τα παράθυρα χωρίς να ζεσταίνεσαι ή να κρυώνεις πολύ. Μου αρέσει να κάνω το διάλειμμά μου στην εξοχή και να ακούω παράλληλα ό,τι έχω συνθέσει μόλις. Με βοηθάει να κάνω ένα βήμα πίσω και να ακούσω διαφορετικά πράγματα για το κομμάτι σε σχέση με τον τρόπο που το ακούω στα monitors.
Ποιος ήταν ο πρώτο δίσκος που αγόρασες ποτέ;
Δεν θυμάμαι ακριβώς ποιος ήταν ο πρώτος δίσκος… Πιθανότατα θα ήταν κάποιο album των Beatles. Ήμουν τεράστιος fan και είχα όλα τους τα albums να παίζουν ασταμάτητα σε όλες τις φάσεις όταν ήμουν περίπου δώδεκα χρονών.
Τι ήθελες να γίνεις όταν ήσουν μικρός; Φαντάστηκες ποτέ ότι στο μέλλον θα συνέθετες τη δική σου μουσική;
Όταν ήμουν παιδί αθλούμουν πάρα πολύ και το όνειρό μου ήταν να γίνω καθηγητής του tennis τα καλοκαίρια και καθηγητής του ski τους χειμώνες. Αλλά, όταν ξεκίνησα να παίζω μουσική με φίλους, ήταν προφανές ότι θα ακολουθούσα αυτή την κατεύθυνση. Χωρίς να το πολυσκέφτομαι, το φυσιολογικό για μένα ήταν να παίζω, να ηχογραφώ και απλά να περνάω καλά με τη μουσική μου. Λίγο αργότερα στην καριέρα μου συνειδητοποίησα ότι θέλω να κάνω ένα solo project, καθώς πριν από αυτό ανήκα σε μια μπάντα που αφορούσε διάφορα μουσικά είδη.
Ποια είναι τα πλάνα σου για το μέλλον;
Σαφώς ο πρώτο μου στόχος για το μέλλον είναι να τελειώσω το τέταρτο άλμπουμ μου ως Hugo Kant. Έπειτα, έχω κι άλλα projects να ολοκληρώσω, όπως ας πούμε κάποιες συνεργασίες με κοντινούς μου φίλους που έχουν ήδη ξεκινήσει. Όλα αυτά απαιτούν χρόνο, αλλά θα τα καταφέρουμε στο τέλος!
Σου ευχόμαστε καλή επιτυχία! Θα σε δούμε στα decks του Upnloud Festival.
Να είστε καλά. Σας περιμένω όλους!
ENGLISH
Hello, Hugo, and thank you very much in advance for this interview. To begin with, would you like to tell us how many instruments do you play?
Good evening. Thank you too for your inviatation I play many instruments. It’s hard to count because I’m better with some than the others, but we could say around eight! The guitar, the piano and the flute are just some of them.
Which one was the first and at what age did you start?
I started with classical piano lessons at the age of seven, then practiced four years of classical guitar also. After that, I began playing in a band with some friends and went to a jazz piano school.
What colors cross your mind when you play the flute?
I don’t function much with colors, I think, because I don’t have colors in mind when I play. It’s more about finding a specific energy that fits the instrument and the music I play at the moment.
How would you describe your relationship with the music audience of Greece? Do you see any differences on your tours per country?
The audience in Greece is great! Every time I’m very welcomed, with a lot of attention, that’s nice. Venue owners and audience seem to care about the music as an art. There are of course differences between countries but sometimes I can also have similar experiences, it all depends on venues/festivals and the audience they are gathering. Most of the events I do are organized by passionate people, so it helps in having a good time!
Tell us your thoughts on MPC music stage worldwide right now.
I don’t have a particular opinion on MPC. I consider it as an instrument like a midi keyboard (what I use) or drum pads for drummers.
It all comes down to the music you create in the studio and for the live performances, it’s mostly how you get to engage with the audience regardless of the instruments you use. Many new producers come from using the MPC as their main tool, but for me I just see it as a «sampler with pads». I began working with samplers in the 90’s with the Yamaha A3000 sampler and was already doing psychedelic solos of overdrived crash sounds with my keyboard!
Describe your latest album, “Out of time”, with 3 words.
Hard to answer this… I would say «Out Of Time»! But more seriously maybe I’d say something like Oneiric, Travel and Blending.
Which season of the year inspires you the most?
To work I like the most spring and autumn. It’s the times of the year where you can leave the doors open without being too cold nor hot.
I like to take a break outside while listening to what I’m currently working on. It helps me to take a step back and hear different things about the track compared to a closer listen in front of the monitors.
Which was the first record you ever bought?
I don’t really remember the first one… It was probably one album of the Beatles. I was a huge fan and had all their albums playing on repeat wherever it was when I was around 12.
What was your dream job when you were a kid? Did you ever imagine that in the future you would produce your own music?
When I was a kid I was doing a lot of sports and my dream was to be a tennis teacher in the summer and a ski instructor in the winter!
But when I began playing music with my friends it was obvious that I was going to keep on this direction. Without thinking too much about it, it was natural to keep on playing, recording and just having fun with music at this time. It’s only later in my career that I decided to have a solo project, before that it was always as part of a band in many different styles of music.
Your plans for the future?
Of course the next thing is to finish the fourth Hugo Kant album. Then I have a few other projects on the way that I would like to finalize, like a collaboration with a good friend of mine that we started last year. All that takes time but I will get there eventually !
We wish you could luck! See you at the decks of Upnloud Festival.
Thank you. I ‘ll be waiting you!
